ESG | Tech
In memoriam van Wilfred - * 18 oktober 1985 - † 27 december 2022
door Otto Kettlitz,
namens alle collega’s van ESG | Tech.
In memoriam van Wilfred - * 18 oktober 1985 - † 27 december 2022
door Otto Kettlitz,
namens alle collega’s van ESG | Tech.
In memoriam van Wilfred wil ik beginnen met, mede namens mijn collega’s van Kettlitz en van ESG | Tech, zijn vrouw Karin en zijn vier kinderen, Eden, Joah, Seth en Mirre en de familie van Wilfred en Karin heel veel sterkte te wensen met dit onvoorstelbare verlies. Natuurlijk ook alle anderen die voor Wilfred belangrijk was en is en dat zijn er zeer velen, heel veel sterkte.
Wilfred was al meer dan 10 jaar onze collega. Hoewel ik me ervan bewust ben dat het verlies van Wilfred voor zijn familie oneindig veel groter is, is zijn overlijden ook voor ons een enorme klap en een enorm verlies. Natuurlijk als collega maar vooral ook als mens. Eigenlijk kan niemand van ons het vatten en ik denk dat het nog heel lang gaat duren voordat we dit enigszins een plaats zullen kunnen geven.
Als collega was Wilfred een topper. Ik kan dat niet beter illustreren dan door het feit dat ik hem enkele jaren geleden heb gevraagd mij te willen opvolgen als directeur van Kettlitz Gevel en Dakadvies. De reactie van Wilfred was dat hij daar eerst over wilde denken en met Karin over wilde overleggen. Dit was karakteristiek voor Wilfred: bedachtzaam en sociaal, maar natuurlijk ook ambitieus, want het antwoord was volmondig ‘ja’!
Wilfred was al meer dan 10 jaar onze collega. Hoewel ik me ervan bewust ben dat het verlies van Wilfred voor zijn familie oneindig veel groter is, is zijn overlijden ook voor ons een enorme klap en een enorm verlies. Natuurlijk als collega maar vooral ook als mens. Eigenlijk kan niemand van ons het vatten en ik denk dat het nog heel lang gaat duren voordat we dit enigszins een plaats zullen kunnen geven.
Als collega was Wilfred een topper. Ik kan dat niet beter illustreren dan door het feit dat ik hem enkele jaren geleden heb gevraagd mij te willen opvolgen als directeur van Kettlitz Gevel en Dakadvies. De reactie van Wilfred was dat hij daar eerst over wilde denken en met Karin over wilde overleggen. Dit was karakteristiek voor Wilfred: bedachtzaam en sociaal, maar natuurlijk ook ambitieus, want het antwoord was volmondig ‘ja’!
"Gelukkig kunnen we voortbouwen op wat Wilfred samen met ons de afgelopen jaren heeft opgebouwd. Dat zal ons helpen het enorme gat dat hij achterlaat te proberen op te vullen. Dat zal ons voor een deel lukken. Maar niet en nooit helemaal."
- Otto Kettlitz over Wilfred
Het afgelopen jaar heeft Wilfred deze nieuwe rol met enthousiasme ingevuld. Dit jaar zijn wij onderdeel geworden van ESG | Tech en ook zijn nieuwe collega’s waren allen zeer verheugd met zijn inbreng en inzet. Dan heb ik het nog niet gehad over zijn vele vaste klanten, die met hun vragen en problemen bij Wilfred aanklopten.
Wilfred vond veel kracht in zijn geloof. Dat bood hem houvast en overtuiging. Afgelopen september zou ik gaan vliegen met één of andere duistere maatschappij die door Transavia was ingeschakeld. Ik heb toch al vliegangst en die werd hierdoor nog eens versterkt. Ik vroeg daarom aan Wilfred, of hij bang zou zijn als hij in een vliegtuig zou neerstorten. Hij zei: ‘Ja natuurlijk! Maar ik zou er ook van overtuigd zijn dat dat niet het einde zou zijn’.
Ook in de dagelijkse omgang was Wilfred een topper: een teamspeler, verbindend, deskundig, rustig en weloverwogen. Altijd een luisterend oor voor zijn collega’s en ruimte latend voor andere meningen en visies. Die hij dan ook meenam en waar hij dan ook, indien zinvol, echt iets mee deed. Wilfred was geen man van ‘rennen of stilstaan’ maar van een gestage en constante lijn omhoog.
Nu is dus aan die lijn abrupt een einde gekomen. Nogmaals: niet te vergelijken met de klap voor zijn gezin, familie en vrienden, maar desondanks een enorme schok voor zijn collega’s. In de 1e plaats persoonlijk en in de 2e plaats professioneel. Over, hoe nu verder, beginnen we nu pas na te denken. Gelukkig kunnen we voortbouwen op wat Wilfred samen met ons de afgelopen jaren heeft opgebouwd. Dat zal ons helpen het enorme gat dat hij achterlaat te proberen op te vullen. Dat zal ons voor een deel lukken. Maar niet en nooit helemaal.
Voor iedereen en nogmaals heel veel sterkte met dit enorme verlies.
Otto Kettlitz
Wilfred vond veel kracht in zijn geloof. Dat bood hem houvast en overtuiging. Afgelopen september zou ik gaan vliegen met één of andere duistere maatschappij die door Transavia was ingeschakeld. Ik heb toch al vliegangst en die werd hierdoor nog eens versterkt. Ik vroeg daarom aan Wilfred, of hij bang zou zijn als hij in een vliegtuig zou neerstorten. Hij zei: ‘Ja natuurlijk! Maar ik zou er ook van overtuigd zijn dat dat niet het einde zou zijn’.
Ook in de dagelijkse omgang was Wilfred een topper: een teamspeler, verbindend, deskundig, rustig en weloverwogen. Altijd een luisterend oor voor zijn collega’s en ruimte latend voor andere meningen en visies. Die hij dan ook meenam en waar hij dan ook, indien zinvol, echt iets mee deed. Wilfred was geen man van ‘rennen of stilstaan’ maar van een gestage en constante lijn omhoog.
Nu is dus aan die lijn abrupt een einde gekomen. Nogmaals: niet te vergelijken met de klap voor zijn gezin, familie en vrienden, maar desondanks een enorme schok voor zijn collega’s. In de 1e plaats persoonlijk en in de 2e plaats professioneel. Over, hoe nu verder, beginnen we nu pas na te denken. Gelukkig kunnen we voortbouwen op wat Wilfred samen met ons de afgelopen jaren heeft opgebouwd. Dat zal ons helpen het enorme gat dat hij achterlaat te proberen op te vullen. Dat zal ons voor een deel lukken. Maar niet en nooit helemaal.
Voor iedereen en nogmaals heel veel sterkte met dit enorme verlies.
Otto Kettlitz
